Müslümanlar olarak yaşadığımız dünyadan bigane değiliz. Hepimiz yaşadığımız çağın çocuklarıyız. İçinde yaşadığımız dünya tüm argümanları ile üzerimize saldırıyor. Öyle ki bu saldırılar biteviye değil, bizi yok etmek ve dönüştürmek istercesine dozunu gitgide artırıyor.

Modern(!) dünyanın saldırıları altında müslüman ve müttaki insan kendini ne kadar korumak istese de maneviyatını hedef alan bu saldırılar, Müslüman kulun şahsiyetine, ailesine bir çok zararlar vermekte. "Ben en iyi Müslümanım" diyen insan bile ucundan kenarından bu saldırılardan nasibini almaktadır.

Öyle bir zaman gelecek ki, iman ateşten bir gömlek olacak buyurulan zaman dilimlerini yaşamaktayız. "Ey iman edenler kendinizi ve ailenizi koruyun" buyuruyor Rabbimiz! Bu hitap özellikle de biz anne babalara büyük sorumluluklar yüklüyor.

Peki biz anne babalar, ebeveyni olduğumuz çocuklara karşı ne kadar ebeveyn olabiliyoruz. Yoksa ebeveyni olmamız gereken çocuklara internet mi ebeveyn oluyor? Dadısı olmamız gereken bebeklerimize telefonlar mı dadı oluyor? Ne kadar da büyük kolaycılık! Bebeğin eline ver telefonu, otur restoranda rahatça yemeğini ye, muhabbetlerin dibini boyla dost sandığın düşmanlarınla...

Sen dostlarınla derin muhabbetlere dalarken çocuğun normalde hiç biraraya gelmesini istemediğin kişilerin subliminal mesajlarıyla saf zihni bulanmış veya yaşına uymayan görüntüler altında şiddet sarmalına girmiş ; geleceğin akran zorbası ya da suçlusu olma yolunda doludizgin kayboluyor. Senin başıboş bıraktığın çocuğuna internet çöplüğünde ebeveyn olacak bolca fasık var.

Bugünün insanı sorumluluk almaktan çekiniyor. Sorumlu olmak sorunlu olmak gibi geliyor. Çünkü ona da bolca özgürlük reklamları boca edilmiş çocukken izlediği televizyon reklamlarında.

Çocukken sorumluluk alamamış bireyler sorunlu birer yetişkin olarak karşımıza çıkıyorlar. Halbuki Peygamberimiz, sorumluluk eğitimiyle ilgili çocuğa , 7 yaşına geldiğinde namazı emretmemizi, 10 yaşına geldiğinde ise onu sıkıştırmamızı tavsiye ediyor. Allah'a karşı sorumluluğunu yerine getirmeyen bir birey, insanlara karşı sorumluluğunu nasıl yerine getirebilir ? Bu elbette hepimizin kolaylıkla cevaplayabileceği bir sorudur. Sorumsuzluğun kolaycılığında kendini kaybeden çocuk, gelecekte topluma bir yük olmakta, toplumun kendisinden yüksündüğü bir asalak olarak karşımıza çıkmaktadır.

Müslüman birey sorumluluk yüklenen emin insandır. Önce kendisinin, sonra eşinin, sonra da çocuklarının, en son da içinde yaşadığı toplumun sorumluluğunu ve emanetini yüklenen insandır Müslüman. Öyle ya Efendimiz aleyhisselam " Kadınlar size Allah'ın emanetidir" buyurmuyor muydu?

Ahzab suresi 72. ayeti kerimede
"Doğrusu biz, sorumluluğu (emaneti) göklere, yere, dağlara sunmuşuzdur da onlar bunu yüklenmekten çekinmişler ve ondan korkup titremişlerdir; onu insan yüklendi. Doğrusu o çok zalim ve çok cahildir. (kabulüne rağmen emanete hıyanet etmektedir)" buyuran Rabbimiz emaneti gereğince yüklenmeyen, emanete yüz çeviren insanın çok zalim ve cahil olduğunu ifade etmiştir. Evet mefhumu muhalifini düşündüğümüzde emaneti yüklenen insan da ne kadar akıllı ve ne kadar merhametlidir de diyebiliriz.

"Kişinin cenneti evidir" buyuran bir Peygamber in (sav) ümmeti olarak haydi evlerimizi birer cennete dönüştürelim. Bir babanın evi cennet olur da cennetinden uzakta kafelerde, kahvelerde arkadaş ortamlarında vaktini öldürüp evinden (cennetinden) nasıl uzak kalabilir? Bir annenin evi cennetken nasıl olur da evinden, cennetinden uzak kalıp muhabbet ortamlarına ailesini kurban edebilir. Ha bir de bazı dernek ve vakıflarda ümmeti kurtarıp kendi ailelerimi ihmal edenleri de es geçmeyelim....

Şimdi yeniden kendimize dönme vakti biz kendimize gelmez ve ailemize karşı sorumluluklarımızı yerine getirmezsek yarın çok geç olacak ve yıllarca emek verdiğimiz aile yuvaları bir anda değil ama yavaş yavaş elimizden kayıp gidecektir ki bugün istatistikler evlenmekten çok boşanma hızının arttığını gösteriyor.

Hani derler ya;
Cumamız Pazar oldu, bize ne olduysa azar azar oldu evet. Azar azar yavaş yavaş uçurumun kenarına doğru giden ve yavrularını da uçuruma sürükleyen anne babalar! Artık kendimize gelme vaktidir. Şimdi kendimize gelmez ve sorumluluklarımızı yani ailemizin sevgisini ve emanetini kuşanmazsak yarın sorumsuz ve sorunlu çocuklarımız bizlere çok acı dersler verecektir.

Bir sonraki yazımızda "Cennet Ailesi" nasıl olur onu yazacağız inşallah.