Yangın için okunacak dualar nedir? Yangının sönmesi için okunacak dualar hangileri? Orman yangınları için vatandaşlar yangının sönmesi, dertlerin deva bulabilmesi adına dua etmek istiyor. Sözlük anlamı ile dua "çağırmak, seslenmek, istemek, yardım talep etmek" demektir. Dinî bir terim olarak ise, insanın bütün benliğiyle Allah'a yönelerek maddî ve manevî isteklerini o'na söylemesidir. İşte doğal afetlere karşı okunabilecek dualar...
YANGIN İÇİN OKUNACAK DUALAR NEDİR? YANGININ SÖNMESİ İÇİN OKUNACAK DUALAR HANGİLERİ?
Yangın ile karşı karşıya gelindiğinde okunacak en doğru dua Yağmur duasıdır, bununla birlikte tekbir çekilmesi de uygundur.
Peygamber Efendimiz (SAV) yangın görüldüğünde okunacak tekbiri şöyle belirtmiş: "Allâhü ekber, Allâhü ekber. Lâ ilâhe illa'l-lâhü vallâhü ekber. Allâhü ekber ve lillâhi'l-hamd."
YAĞMUR DUASI NASIL YAPILIR?
Kuraklık dönemlerinde veya yangın olaylarında yağmur yağması için yapılan duaya yağmur duası denir. Duadan önce fakirlere sadaka verilmesi, herkesin günahlarından tövbe ve istiğfar etmesi, küs olanların barışması doğru bulunur. Yağmur duasına giderken mütevazı ve boynu bükük bir durumda olmak, ihtiyarları ve çocukları, yavrularıyla birlikte hayvanları da götürmek müstehaptır (Zeylaî, Tebyîn, I, 231).
Yağmur duasında kıbleye dönülür, imam ayakta ellerini yukarıya kaldırarak dua eder; cemaat de oturduğu yerde ellerini kaldırarak "âmin" der (el-Fetâva'l-Hindiyye, I, 169).
Ebû Hanîfe'ye göre yağmur duasında kılınacak sünnet namaz yoktur. Fakat, cemaatin ayrı ayrı namaz kılması caizdir.
İmam Ebû Yûsuf ve İmam Muhammed'e göre ise, bayram namazı gibi iki rekât cemaatle namaz kılmak menduptur. Yağmur duasında, ezan okunmaz, kâmet getirilmez, zevâid tekbirleri alınmaz. Namazdan sonra hutbe okunur. Hutbe bitince imam insanlara arkasını döner, hep beraber kıbleye yönelerek dua ve istiğfar ederek yağmur talep ederler (Kâsânî, Bedâi', I, 282-284).
Şâfiî, Mâlikî ve Hanbelî mezheplerinde ise, yağmur duasında bayram namazı gibi zevâid tekbirleri getirilerek cemaatle kılınan iki rekâtlık bir namaz ve hutbe vardır (Nevevî, el-Mecmû', V, 74; İbn Kudâme, el-Muğnî, III, 338-339; Cezîrî, el-Mezâhibü'l-erbe'a, I, 325).