Dramanın kralı Moeliere'den, hayatın içinden diyebileceğiniz kadar samimi alıntılar...

"Gönlümüz yana yana aşktan bir pay alalım; Dünya cennet olur gönlüne aşk bulana."

"İnsanı yabanileştiren öfkeden daha adi, daha kınanacak bir şey var mı? Bütün tutumlarımıza akıl ve denetimin egemen olması gerekmez mi?"

"Ne kolay, ne kolay inanıyor insan sevdiğine!"

"Siz erkekler böylesinizdir, bir kadın size duyduğu saf duyguları belli ederse hemen soğur ve uzaklaşırsınız."

"İçinde yaşadığımız yüzyılda yaman bir ahlaksızlık var"

"Aklın bütün duygularımıza hükmetmesi gerekmez mi?"

"Bin bir yeteneği olsa da, herkes zayıf yanını görür insanın."

"Olmadığım biri gibi görünmeye çalışacak kadar onursuz bir adam değilim ben, bunu böyle bilin."

"Hem dünyada kim var, hayatında bir kez olsun aklı­nı kaybetmeyen?"

"Gönül bu kimi zaman bilmeden sever."

"Nemize yarayacak mal mülk, tadını çıkaracak güzel çağımız geçtikten sonra?"

"Şunu bil ki, benim sana sevgim tükenecek sevgilerden değil. Ben yaşadıkça yalnız sen olacaksın kalbimde."

"Kıskançlık, öyle bir şeydir ki, insanın kafasına girdi mi, aklını fikrini perişan eder."

"Seni gereğinden daha fazla seviyor olmak korkutuyor beni."

"Doğrusunu istersen, bu kadar mutluluk ürkütüyor beni. Seni sevmekte belki fazla ileri gittim diye korkuyorum."

"İnsan açık yürekli, sözünün eri olsun istiyorum. Gönlünden kopmayan tek sözü olmasın istiyorum."

"Bakıyorum da, insanları kazanmak için en iyi çare onların sevdiklerini sever görünmek, doğru dediklerine doğru demek, kusurlarını övmek, her yaptıklarını alkışlamak."

"Herkese değer vermek, değer vermemektir."